ZOOM NA: PJ Harvey

Lada chwila miną cztery lata od premiery ostatniej studyjnej płyty brytyjskiej Królowej Alternatywy, PJ Harvey. W międzyczasie artystka zaprezentowała kilka pojedynczych singli, skomponowała soundtrack do teatralnej sztuki “All About Eve” i zarejestrowała cover “Red Right Hand” z repertuaru Nick Cave and the Bad Seeds. W oczekiwaniu na nowe wydawnictwo warto przypomnieć sobie znaczące, singlowe, punkty jej dyskografii.

SHEELA-NA-GIG (1992)

Polly Jean Harvey przedstawiła się słuchaczom w 1991 roku singlem “Dress”. Jednak to jej druga kompozycja, “Sheela-Na-Gig”, wpadła słuchaczom w ucho. Singiel był debiutem PJ Harvey na listach przebojów. Piosenka pojawiła się na 69. miejscu UK Singles Chart. Była także 9. na amerykańskim Billboard Alternative Songs. “Sheela-Na-Gig” ukazała się na miesiąc przed premierą krążka “Dry”, będąc drugim i zarazem ostatnim singlem promującym to wydawnictwo. Intryguje tytuł piosenki – artystka wykorzystała bowiem nazwę średniowiecznych posążków, które przedstawiały kobiety z… szeroko rozwartym sromem. Wyjaśnia to pojawiające się w tekście wersy you exhibitionist.

50FT QUEENIE (1993)

Feministyczne hymny w dzisiejszych czasach nie są niczym niezwykłym, lecz w latach 90. nie były tak powszechnym zjawiskiem. Sama PJ Harvey po premierze singla “50ft Queenie” twierdziła, że nie starała się nagrać żadnego hymnu, a do napisania kompozycji zainspirowała ją… zuchwałość gangsterskiego rapu. Tytułowa postać jej utworu jest silną, zdecydowaną kobietą, której nic nie jest w stanie złamać. Historia o wysokiej na 50 stóp Queenie nie spodobała się w Stanach, lecz zaprowadziła Brytyjkę do 27. miejsca na ojczystej liście przebojów. “50ft Queenie” było także pierwszym nagraniem PJ Harvey notowanym w Australii (127. pozycja). Piosenka wybrana została na pierwszy singiel z albumu “Rid of Me”.

DOWN BY THE WATER (1995)

Płytą “To Bring You Me Love” PJ Harvey nie tylko rozbiła bank nagród i wyróżnień, ale i odniosła swój pierwszy komercyjny sukces. Wystarczyła brzmieniowa rewolucja. Jej zwiastunem był alt rockowy singiel “Down By the Water”. Piosenka szybko wpada w ucho, choć jej tematyka nie należy do najlżejszych. Mamy tu bowiem historię kobiety, która zdecydowała się utopić swoje dziecko. Spodobało się to w Ameryce, gdzie utwór dotarł do 2. miejsca na Billboard Modern Rock Tracks. Kompozycja przypadła także do gustu słuchaczom w Irlandii (28. pozycja), Wielkiej Brytanii (38.) i Kanadzie (78.). “Down by the Water” przewinęło się w kilku serialach (m.in. “Gotham”), a także nominowane było do Grammy w kategorii Best Female Rock Vocal Performance, gdzie przegrało z “You Oughta Know” Alanis Morissette.

C’MON BILLY (1995)

Drugi singiel z trzeciej studyjnej płyty PJ Harvey jest jednym z jej największych przebojów w Wielkiej Brytanii. Kompozycja “C’mon Billy” dotarła w ojczyźnie artystki do 29. miejsca. Nie przyjęła się za to w USA, ale docenili ją słuchacze w Australii. Krytycy pisali o utworze, iż brzmi jak spotkanie amerykańskiej rockowej formacji Joe Spencer Blues Explosion i trip hopowej grupy Portishead. O “C’mon Billy” głośno było za sprawą odważnego teledysku. Szefostwo jednej ze stacji telewizyjnych, VH1, odmówiło nawet emitowania klipu na antenie, gdyż wydawał się być zbyt przerażający i niepokojący. Choć, co ciekawe, na każdej z osób zrobił spore wrażenie.

A PERFECT DAY ELISE (1998)

W 1998 roku PJ Harvey rozpoczęła kampanię promocyjną swojej czwartej studyjnej płyty, “Is This Desire?”. Słuchaczy do zakupu albumu zachęcić miał pierwszy singiel – “A Perfect Day Elise”. Niezbyt skutecznie, bo krążek jest drugim najsłabiej notowanym wydawnictwem Polly Jean w UK. Sama piosenka przyjęła się za to nieźle, dochodząc do 25. miejsca w Wielkiej Brytanii, 70. we Francji i 33. w USA na Billboard Modern Rock Tracks. Sporo wiemy o inspiracjach Harvey. Przede wszystkim artystka bazowała na krótkiej powieści “A Perfect Day For Bananafish” amerykańskich autorów Flannery’ego O’Connora i J.D. Salingera z końcówki lat 40. Wers z innego dzieła tego pierwszego posłużył Brytyjce za inspirację do jednej z linijek piosenki.

GOOD FORTUNE (2000)

Po słabszym zainteresowaniu albumem “Is This Desire?” PJ Harvey wydała krążek, który zrobił największą karierę spośród jej wszystkich płyt. “Stories from the City, Stories from the Sea” zapowiadał singiel “Good Fortune” – żywiołowy, indie rockowy numer o zakochiwaniu się. Akcję kompozycji, jak zresztą wielu innych piosenek z tego albumu, PJ Harvey umiejscowiła w Nowym Jorku, gdzie mieszkała podczas prac nad wydawnictwem. Jednak wyreżyserowany przez Sophie Muller klip powstawał na londyńskich ulicach. “Good Fortune” dotarło do 41. miejsca w Wielkiej Brytanii. Było również 100. we Francji i 71. w Australii.Kilka miesięcy po swojej premierze singiel wykorzystany został w komedii “Płytki facet”, w której główne role zagrali Gwyneth Paltrow i Jack Black.

THIS IS LOVE (2001)

Głośniejszym, mniej radiowym singlem z “Stories from the City, Stories from the Sea” została kompozycja “This Is Love”. PJ Harvey postanowiła przedstawić ją słuchaczom w październiku 2001 roku. Punkowo-bluesowy numer spotkał się z uznaniem krytyków i zgarnął nominację do Grammy w kategorii Best Female Rock Vocal Performence (Brytyjka przegrała jednak z Lucindą Williams i jej nagraniem “Get Right With God”). Gitarowy riff, na którym bazuje utwór, nazywany jest hołdem, jaki Polly Jean złożyła The Stooges i ich kompozycji “No Fun”. Singiel powtórzył los “Good Fortune” i także zakończył swoją podróż po listach przebojów na 41. miejscu w Wielkiej Brytanii. 

WHEN UNDER ETHER (2007)

Po surowym, niemalże garażowym albumie “Uh Huh Her” z 2004 roku (ktoś jeszcze pamięta?) artystka stwierdziła, że pora nieco złagodzić brzmienie i zrobić coś nowego. Zapowiedzią zmian był singiel “When Under Eather”, osobiście jedna z moich ulubionych piosenek w dyskografii Harvey. Zrobiło się spokojniej, a gitary zastąpione zostały przez pianino. Samo brzmienie nabrało tajemniczego, folkowo-gotyckiego charakteru. Docenili to m.in. dziennikarze magazynu “Rolling Stone”, którzy okrzyknęli pierwszy singiel promujący płytę “White Chalk” jedną z najlepszych piosenek 2007 roku.

THE WORDS THAT MAKETH MURDER (2011)

Na wydanej w 2011 roku płycie “Let England Shake” PJ Harvey postanowiła trochę popolitykować i poobserwować szarą rzeczywistość. Efektem jest singiel “The Words That Maketh Murder”, w którym porusza temat wojny, konfliktów zbrojnych i zawodzącej dyplomacji. Chociaż z wydaniem numeru Brytyjka czekała do początku 2011 roku, on sam napisany został między 2007 a 2008 rokiem. Podobnie jak inne nagrania zawarte na “Let England Shake”, tak i w “The Words That Maketh Murder” PJ Harvey wykorzystała kontrast – żywiołową melodię zestawiła z ponurym tekstem. Szczególnie warto zwrócić uwagę na powtarzane przez nią słowa What if I take my problem to the United Nations?, które zainspirowane zostały fragmentami utworu “Summertime Blues” Eddiego Cochrana z lat 50.

THE WHEEL (2016)

Kompletując materiał na album “The Hope Six Demolition Project” PJ Harvey nie tylko obserwowała sytuację na świecie, ale sama wybrała się w niezbyt bezpieczne, dotknięte wieloma konfliktami miejsca na świecie. Singiel zwiastujący cały krążek, “The Wheel”, powstał po podróży artystki do Kosowa, gdzie miała okazję porozmawiać z ludźmi dotkniętymi wojną. Wokalistka postanowiła nie tylko opowiedzieć nam o swojej wyprawie, ale zdecydowała się zabrać z sobą niewielką ekipę, która udokumentowała jej czas w Kosowie. Obrazki z tego niepopularnego wśród turystów europejskiego państwa posłużyły za teledysk.

2 Replies to “ZOOM NA: PJ Harvey”

  1. Fajne podsumowanie 😉 Zrecenzujesz nową płytę Halsey pt. ”Manic”? Mi się bardzo podoba, ciekawi mnie Twoje zdanie.
    Pozdrawiam

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *