Wielką sławę Alicia Keys zdobyła zaraz po premierze debiutanckiego singla “Fallin'”. Sukcesem był także jej pierwszy krążek “Songs in A Minor”. Jednak to drugi album utwierdził jej pozycję w panteonie największych gwiazd r&b i soulu. “The Diary of Alicia Keys” ukazało się piętnaście lat temu i uznawane jest dziś za najważniejszy element dyskografii Amerykanki.
I kolejny rok dobiegł końca. Podzieliłam się już z wami swoimi listami ulubionych płyt i piosenek minionych miesięcy, więc przyszła pora na trzeci – i ostatni – akt podsumowywania 2016 roku, jakim jest i subiektywny przegląd wydarzeń w muzyce i krótkie przemyślenie o muzyce w moim życiu (i na blogu) w minionym roku.
Chociaż pierwszą płytę wydała 15 lat temu (w kolejnych latach dokładając do niej pięć następnych albumów, Alicia Keys niezbyt chętnie umieszcza u siebie duety. Mimo to sama chętnie przyjmuje zaproszenia od innych muzyków. Jednak, jak zawsze w rubryce SING WITH ME, skupiam się na kawałkach, które powstały z inicjatywy dzisiejszej bohaterki.
We can hate each other and fear each other, we can build these walls between each other śpiewa Alicia Keys w “Holy War”, niejako załamując ręce nad kondycją społeczeństwa. Wokalistka chce zmieniać świat, by był on bardziej przyjaznym i bezpiecznym miejscem dla każdej jednostki. Takich zaangażowanych społecznie płyt pojawiło się w tym roku już kilka (m.in. “The Hope Six Demilition Project” PJ Harvey), lecz na żadnej z nich tematyka nie stworzyła tak pięknej mozaiki z muzyką. Warto było czekać te cztery lata na szósty studyjny album artystki, która w intrze “The Beginning” określiła się mianem Niny Simone.
