Gdy zaczyna się lato a z latem wakacje… dziesiątki tysięcy melomanów zjeżdża do Gdyni by wziąć udział w jednym z najbardziej znaczących polskich festiwali muzycznych. Open’er ogłosił już pełen skład, można więc powybierać, poprzeglądać i podjąć decyzję, na czyje koncerty koniecznie musimy się udać. Listę zrobiłam i ja, a z wami dzielę się piosenkami, których usłyszenie na żywo bardzo by ucieszyło.
Czytaj dalej 8 piosenek, które chciałabym usłyszeć podczas Open’era 2019
Madame X jest tajnym agentem, który podróżuje po świecie i zmienia tożsamość – mówiła przed premierą swojej czternastej studyjnej płyty legendarna Madonna. Na swój nowy krążek kazała nam czekać cztery lata, rzucając się w wir innych projektów (głównie kosmetyczno-charytatywnych) i odbywając podróże, które zainspirowały ją do stworzenia “Madame X”. Z takim efektem, że życzyłabym sobie, by jej wędrówka po świecie szybko się nie zakończyła.
Czytelnicy mojej strony z pewnością zauważyli, iż są wykonawcy, którzy niezbyt często goszczą na łamach The Rockferry. Czasem wynika to z mojego nikłego zainteresowania danymi brzmieniami, czasem z powodu tego, iż czyjaś muzyka po prostu mi nie leży. Brytyjska wokalistka Ellie Goulding już swoim debiutem, “Lights”, przebiła się do drugiej grupki. Pogoda i wizja zbliżających się wakacji skłania jednak do sięganie po muzykę prostą, łatwą i przyjemną. Stwierdziłam więc, że pora przekonać się, jak wypada wydana 2015 roku płyta Goulding, “Delirium”.
Okładkę wakacyjnego wydania magazynu “Interview” zdobi zdjęcie nikogo innego jak właśnie jej – Rihanny. Wydawać by się mogło, iż barbadoska gwiazda powoli szykuje grunt pod swój muzyczny powrót. Nic bardziej mylnego. Przepytującej jej Sarah Paulson (aktorce, z którą poznały się na planie “Ocean’s 8”) udało się wyciągnąć z niej jedynie informację, iż wyda płytę dopiero wtedy, kiedy poczuje, iż jest ona kompletna. W oczekiwaniu na R9 postanowiłam przejrzeć się muzycznej aktywności Rihanny po premierze “Anti”.
Czytaj dalej Co po Anti?, czyli przegląd muzycznej aktywności Rihanny
Chociaż konkurs piosenki Eurowizji co roku gromadzi przed telewizorami wielomilionową publiczność, z jego uczestników, którym udało się wywalczyć niemałą sławę wymienić można raptem zespół ABBA i Celine Dion. A było to kolejno w latach 70. i 80. Nic więc dziwnego, że i o Szwedce Loreen, laureatce edycji z 2012 roku, słuch szybko zaginął. A szkoda, bo jej drugi studyjny album, “Ride”, nieźle się broni.
Kiedy przed dwoma laty Nick Murphy, australijski wokalista i producent, zdradził, iż rezygnuje z nagrywania pod pseudonimem Chet Faker, poczułam lekkie ukłucie żalu. Album “Built on Glass” i poprzedzającą go epkę “Thinking in Textures” darzę sporym sentymentem. Było w nich coś niezwykle świeżego. Do jazzujących motywów (w końcu zapożyczenie pseudonimu od trębacza Cheta Bakera zobowiązuje) dodał niebanalną elektronikę. I chociaż wielu wykonawców z czasem w tych komputerowych brzmieniach się zatraca, on teraz poszedł pod prąd.
