Gdyby nie wiele pozytywnych głosów o albumie “Life Support” postać Madison Beer nadal kojarzyłaby mi się tylko z bardzo przeciętną, nieciekawą epką “As She Pleases” z 2018 roku. Bez oczekiwań zagłębiłam się w jej debiutancki longplay i wsiąkłam. Nagle Amerykanka zaczęła jawić mi się jako jedna z ciekawszych popowych debiutantek ostatnich lat, na premierę której nowej płyty czekałam jak na szpilkach.
Czytaj dalej RECENZJA: Madison Beer “Silence Between Songs” (2023) (#1430)
Brytyjska wokalistka Corinne Bailey Rae lubi zniknąć z radaru na kilka lat, by wrócić z albumem, który brzmi jak zupełnie nowy rozdział jej kariery. O ile jednak poprzednio te zmiany były mniej lub bardziej wyczuwalne, tak tegoroczny krążek, “Black Rainbow”, sprawił, że musiałam dobrze przyjrzeć się nazwisku jego autorki. Czy w ciągu tych lat pojawiła się nowa Corinne, czy może ta “dawna” stwierdziła, że pora na rewolucję?
Czytaj dalej RECENZJA: Corinne Bailey Rae “Black Rainbows” (2023) (#1429)
Każda z jej piosenek budzi ogromne emocje a płyty z miejsca stają się bestsellerami. Nie ma obecnie w Polsce wokalistki, która mogłaby konkurować z Sanah. Jakby na potwierdzenie swojej popularności artystka zdecydowała się na stadionową trasę, która w najbliższy piątek zawita do Warszawy. Mnie niestety tam nie będzie, lecz Sanah posłuchać sobie lubię i w domu. Te dziesięć nagrań to moja czołówka.
To jest to. To, na co czekałam. To, co mnie do siebie przyciąga – pisałam trzy lata temu, gdy irlandzka wokalistka Róisín Murphy wydawała album “Róisín Machine”. Inspirowana disco oraz housem płyta nie miała sobie równych jeśli weźmiemy pod uwagę inne krążki utrzymane w podobnej imprezowej atmosferze, jakie ukazały się w zbliżonym okresie. Nic więc dziwnego, że te oczekiwania wobec kolejnego wydawnictwa artystki urosły do niebagatelnych rozmiarów.
Czytaj dalej RECENZJA: Róisín Murphy “Hit Parade” (2023) (#1428)
Gdy przed paroma laty amerykańska wokalistka r&b Tinashe opuściła w atmosferze skandalu jedną z większych muzycznych wytwórni, poczuła, czym jest artystyczna wolność. Uwolniła swoją kreatywność i przestała kalkulować, co jej się bardziej opłaca. Dziś wydaje już trzeci krążek na wolności. Króciutki, ale warty uwagi.
Natknęłam się ostatnio na artykuł, w którym autor ubolewa, że 2023 rok nie przedstawił nam póki co debiutanta, który swoimi piosenkami zawojowałby cały świat. Coś w tym jest – ostatnie nazwisko, jakie przychodzi mi do głowy, to Olivia Rodrigo, a jej kariera wystrzeliła w końcu przeszło dwa lata temu. Dziś przed dwudziestolatką stoi wyzwanie skupienia na sobie naszej uwagi na kolejne miesiące.
Może bez większych komercyjnych wyników, ale za to ze statusem jednej z najlepszych współczesnych irlandzkich kapel – zespół Fontaines D.C. od kilku lat serwuje nam krążki, które cieszą się uznaniem słuchaczy i krytyków, ocierając się dodatkowo o nagrody Grammy. Czy w obliczu takich sukcesów można w ogóle myśleć o zostawieniu kolegów i pójściu własną drogą? Grian Chatten, lider Fontaines D.C., twierdzi, że jak najbardziej.
Czytaj dalej RECENZJA: Grian Chatten “Chaos for the Fly” (2023) (#1425)
