Opublikowane w

#992 The Murder Capital “When I Have Fears” (2019)

Chociaż Mark Ellis, brytyjski producent występujący pod pseudonimem Flood, przebierać mógłby w ofertach pracy od znanych i lubianych wykonawców (majstrował już przy nagraniach m.in. PJ Harvey, U2, Nick Cave and the Bad Seeds oraz Placebo), lubi zamykać się w studiu z nieoszlifowanymi artystami. W 2019 roku postanowił wspomóc irlandzką formację The Murder Capital. Właśnie ukazał się ich debiutancki album, “Whan I Have Fears”, i już teraz mogę wam zdradzić, że dawno Zielona Wyspa nie zaskoczyła takimi debiutantami.

Czytaj dalej #992 The Murder Capital “When I Have Fears” (2019)

Opublikowane w

#991 Jungstötter “Love Is” (2019)

Fabian Altstötter, Niemiec występujący pod pseudonimem Jungstötter, nie jest żadną niezapisaną kartką papieru. Tak przynajmniej swojego artystę przedstawia agencja, która go reprezentuje. I chociaż na początku słowa te mogą wydawać się przesadzone (wchodzimy na Spotify i dostrzegamy, że wokalista ma na koncie tylko jeden album – i to wydany dopiero co), po pierwszych dźwiękach odkrywamy już, że Jungstötter dobrze wie, co robi.

Czytaj dalej #991 Jungstötter “Love Is” (2019)

Opublikowane w

#990 Yuna “Rouge” (2019)

Yunalis binti Mat Zara’ai, wokalistka, która przyjęła krótki i łatwy do zapamiętania pseudonim Yuna, jest jednym z niewielu zaprzeczeń tego, że trzeba pochodzić z USA lub Wielkiej Brytanii (ewentualnie Australii), by zrobić międzynarodową karierę. Urodziła się bowiem w konserwatywnej Malezji, ale nie przeszkodziło jej to zostać pop gwiazdą. Konsekwentnie nagrywa od 2008 roku, a jej nowa płyta “Rouge” może otworzyć przed nią jeszcze więcej drzwi.

Czytaj dalej #990 Yuna “Rouge” (2019)

Opublikowane w

#989 Chloe Martini “Daydream” (EP) (2019)

Kobieta-producent wciąż jest zjawiskiem występującym w muzycznym biznesie bardzo rzadko. Warto więc te najlepsze wspierać i obserwować. Ciekawa postać wyszła z naszego polskiego podwórka. Anna Żmijewska od paru lat działa pod pseudonimem Chloe Martini (inspiracją były perfumy marki Chloe i wino Martini Asti), dzieląc swoje życie między Polskę z Wielką Brytanię.

Czytaj dalej #989 Chloe Martini “Daydream” (EP) (2019)

Opublikowane w

Co po A.K.A.?, czyli przegląd muzycznej aktywności J.Lo

Fani amerykańskiej wokalistki i aktorki nie mają lekko. Jennifer Lopez od 2014 roku nie wydała nowej studyjnej płyty, a jak łatwo w kolejne muzyczne projekty wchodzi, tak samo bez sentymentów je porzuca. Nie wiemy, czy w najbliższym czasie otrzymamy od niej nowy longplay, ale i tak mamy czego słuchać. Od 2014 roku artystka nie próżnowała i co roku obdarowywała nas garścią singlowych premier i gościnnych kolaboracji.

Czytaj dalej Co po A.K.A.?, czyli przegląd muzycznej aktywności J.Lo

Opublikowane w

#988 Kero Kero Bonito “Time ‘n’ Place” (2018)

We do whatever the fuck we want. Takie słowa przyświecały brytyjskiemu zespołowi Kero Kero Bonito podczas prac nad nowym studyjnym krążkiem. Historii dowodzonej przez Sarah Perry grupy przybliżać ponownie nie będę (robiłam to przy okazji wyrażania swej opinii o epce “TOTEP”), ale warto zatrzymać się na minionym roku. Kero Kero Bonito postanowili wówczas przetestować wierność swoich wielbicieli. Zmiana stylistyki nie przeszła niezauważona.

Czytaj dalej #988 Kero Kero Bonito “Time ‘n’ Place” (2018)

Opublikowane w

#987 BANKS “III” (2019)

Niemalże trzy lata musieliśmy czekać na nowe wydawnictwo artystki, która przed pięcioma laty wymieniana była w gronie najbardziej obiecujących debiutantów. Trudno odmówić BANKS talentu, ale już przy drugim krążku, “The Altar”, na dłużej zatrzymali się jedynie fani jej twórczości. Jakiś czas temu swoją premierę miało jej kolejne dzieło i nie wydaje mi się, by tym razem nastąpił przełom. Do poziomu odważnego i intrygującego “Goddess” sporo brakuje.

Czytaj dalej #987 BANKS “III” (2019)