Nie mogę powiedzieć, by brytyjski zespół Squid od razu wpadł mi w ucho, ale gdy już trafiłam na muzykę chłopaków (a było to, co bardzo dobrze pamiętam, w lato 2022 roku), szybko stała się ona moim ówczesnym soundtrackiem. Chwilę temu kapela powróciła z trzecim studyjnym krążkiem i w ramach jego promocji postanowiła przemierzać Europę.
Może ciężko w to uwierzyć, ale mimo dość częstych koncertów w Polsce nie miałam jeszcze okazji spotkać się na którymś z nich z Sanah – od 2020 roku wokalistką, na którą nie ma w kraju nad Wisłą mocnych. Zapracowana artystka nie zamierzała robić sobie letnich wakacji i na kilka tygodni po zakończonej trasie koncertowej ruszyła z kolejną serią występów. Jednym z jej przystanków była Warszawa.
Chociaż Taylor Swift jest na scenie już około dwie dekady i zawsze cieszyła się popularnością, dopiero ostatnie lata to czas, gdy nie ma już na nią mocnych. Jej wpływy sięgają daleko poza sferę muzyczną, a grono jej fanów stale się powiększa. Także i w Polsce ma ich dziesiątki tysięcy. Nic więc dziwnego, że z jednego koncertu w Warszawie zrobiły się trzy. Miałam przyjemność uczestniczyć w drugim z nich.
Ostatnie lata pokazały, że są w Polsce artyści, którzy ustać mogą w jednym rzędzie z takimi sławami jak Coldplay, Beyoncé czy Metallica i zgromadzić kilkudziesięciotysięczną publiczność na swoim występie. Do wypełniania stadionów przyzwyczaił się już Dawid Podsiadło. Po szeroko komentowanym koncercie w Warszawie w ubiegłym roku przyszła pora na stadionowe obiekty w innych miastach. Jednym z przystanków był Poznań.
Tych koncertów mogło wcale nie być. Zmagający się z depresją lider formacji The National, Matt Berninger, przez długi czas czuł blokadę twórczą i nie miał ochoty na występy przed publicznością. Ostatecznie stanął na nogi i do Europy zespół dowiózł nie tylko piosenki z wydanej na wiosnę płyty “First Two Pages of Frankenstein”, ale i jej wydanego z zaskoczenia następcy, “Laugh Track”.
Być może wiadomość o polskim koncercie amerykańskiej wokalistki Angel Olsen skwitowałabym krótkim wzruszeniem ramion, gdyby nie był to występ przewidziany w ramach trasy promującej płytę, jaką przed paroma miesiącami w nasze ręce oddała artystka. “Big Time” swego czasu towarzyszyło mi bardzo często zaklepując sobie miejsce w gronie moich ulubionych wydawnictw 2022 roku. Na tym występie po prostu musiałam być.
O odbywającym się na Śląsku od przeszło piętnastu lat festiwalu OFF słyszałam tyle dobrego, że stwierdziłam, że pora sprawdzić, ile naprawdę warte są te komentarze. Zakupiłam karnet na edycję, która odbyć się miała w 2020 roku, lecz z jego realizacją poczekać musiałam do 2022. I chociaż miałam myśli, czy nie zwrócić biletu, jego pozostawienie było dobrym pomysłem. Dziś zdaję relację z tego, co działo się w Katowicach. Bo akurat w tym przypadku co stało się w Katowicach, niech leci w świat.
Nie miałam w planach pojawiać się na Open’erze w 2020 roku. Nie interesowały mnie też za bardzo koncerty odbywające się w ramach ubiegłorocznego Open’er Park. Kiedy jednak zaczął doskwierać mi brak większych muzycznych festiwali zdecydowałam się na mniejszy krok – weekendowy bilet.
Statuetka Best New Artist podczas BRIT Awards, pewne miejsce na liście BBC Sound of… oraz wyróżnienie, za które niejeden brytyjski wykonawca dałby się pokroić – nagroda Mercury Prize dla najlepszej wyspiarskiej płyty roku. Arlo Parks, 21-letnia wokalistka o nigeryjsko-francuskich korzeniach, 2021 rok zaliczyć może do udanych. Ukoronowaniem jej sukcesów jest trasa, która udowadnia, iż jej sława wykracza już poza Wyspy Brytyjskie.
Mało było w 2019 roku debiutujących zespołów, które zrobiłyby na mnie takie wrażenie, jak The Murder Capital. Irlandzka formacja ma bardzo krótki staż (chłopacy zaczęli ze sobą grać dopiero w 2018 roku), ale szybko odnaleźli wspólny język. Kilka miesięcy po swoim płytowym debiucie kapela postanowiła sprawdzić, jak album “When I Have Fears” przyjęli słuchacze z europejskich krajów.