Sporym zaskoczeniem przed trzema laty był dla mnie projekt “Sanah śpiewa poezyje” – płyta, na której własne teksty Zuzanna Jurczak zamieniła na wiersze polskich (i nie tylko) poetów. Było to jednak zaskoczenie bardzo miłe, bo po latach nagrywania radiowych, niepozbawionych infantylności piosenek zaprezentowała nam się w poważniejszym repertuarze. Dziś otrzymujemy jego drugą odsłonę.
Czytaj dalej RECENZJA: Sanah “Dwoje ludzieńków” (2025) (#1592)
The Weeknd samplujący zespół, o słuchanie którego bym go nie podejrzewała. Sanah ponownie zawstydzająca polonistów. Matt Berninger przekładający na własną muzyczną wrażliwość utwór The Velvet Underground. Celeste w zaskakującym wydaniu. Te i inne piosenki towarzyszyły mi w pierwszym miesiącu 2025 roku.
Może ciężko w to uwierzyć, ale mimo dość częstych koncertów w Polsce nie miałam jeszcze okazji spotkać się na którymś z nich z Sanah – od 2020 roku wokalistką, na którą nie ma w kraju nad Wisłą mocnych. Zapracowana artystka nie zamierzała robić sobie letnich wakacji i na kilka tygodni po zakończonej trasie koncertowej ruszyła z kolejną serią występów. Jednym z jej przystanków była Warszawa.
Pięć studyjnych płyt, wyprzedane stadionowe koncerty, masa przebojów, które nie schodzą z radiowych playlist – Zuzanna Jurczak w ciągu pięciu lat osiągnęła tyle, ile wielu jej koleżankom po fachu nie udaje się przez całe życie. Stoi za tym ogrom pracy, bo jak inaczej nazwać to, że do sprzedaży trafił właśnie album, na który Sanah (jak Zuza się nam przedstawia) skomponowała aż dwadzieścia jeden piosenek? Może… kaprysem?
Powrót jednej z najbardziej nietypowych niemieckich formacji. Kolejny filmowy projekt znanego z Radiohead Thoma Yorke’a. Cover Celeste, który budzi apetyt na jej kolejny krążek. Ponownie spotkanie Sia z Labrinthem. Te i inne kawałki towarzyszyły mi często w kwietniu.
Każda z jej piosenek budzi ogromne emocje a płyty z miejsca stają się bestsellerami. Nie ma obecnie w Polsce wokalistki, która mogłaby konkurować z Sanah. Jakby na potwierdzenie swojej popularności artystka zdecydowała się na stadionową trasę, która w najbliższy piątek zawita do Warszawy. Mnie niestety tam nie będzie, lecz Sanah posłuchać sobie lubię i w domu. Te dziesięć nagrań to moja czołówka.
Jeszcze chwilę temu Sanah siadała do stołu w towarzystwie najróżniejszych gwiazd polskiej sceny muzycznej. Dobra uczta nie może jednak obyć się bez deseru, lecz tym razem jej towarzyszami są poeci, po których wiersze sięga i przerabia na piosenki. Wszystkie kompozycje poznaliśmy przed dobrym miesiącem, lecz dopiero teraz artystka wydaje je w formie dźwiękowego tomiku.
Czytaj dalej RECENZJA: Sanah “Sanah śpiewa poezyje” (2022) (#1351)
