#668 PJ Harvey “The Hope Six Demolition Project” (2016)

Kiedy jej koledzy i koleżanki po fachu wyruszają nagrywać swoje płyty w komfortowych, spokojnych warunkach za Oceanem, ona szykowała się na wyprawę do miejsc, które nie cieszą się popularnością i nie są tłumnie odwiedzane przez turystów. Nowy, dziewiąty studyjny album brytyjskiej ikony muzyki alternatywnej, PJ Harvey, powstawał m.in. w Kosowie i Afganistanie. Odwiedzenie tych omijanych, niezbyt bezpiecznych terenów zaowocowało porcją gorzkich, malowanych w czarnych barwach kompozycji.

Czytaj dalej #668 PJ Harvey “The Hope Six Demolition Project” (2016)

RANKING: Moje festiwalowe marzenia 2016

Dwa lata temu zaczęłam w połowie maja prezentować wam pięciu artystów z polskich i taką samą liczbę z zagranicznych (europejskich) festiwali, których chciałabym zobaczyć w danym roku na żywo. Line upy są już zazwyczaj skompletowane, więc nic, tylko wybierać. Z listy 2014 roku bawiłam się już na Queens of the Stone Age oraz (z poślizgiem) na Imagine Dragons i Disclosure. Rok później spełniłam swoje marzenie o posłuchaniu na na żywo piosenek Hoziera. Kogo biorę na swój radar w 2016 roku?

Czytaj dalej RANKING: Moje festiwalowe marzenia 2016

#582, 583, 584, 585 Lata 90. w perspektywie PJ Harvey “Dry” (1992) & “Rid of Me” (1993) & “To Bring You My Love” (1995) & “Is This Desire?” (1998)

Urodzona w 1969 roku brytyjska wokalistka PJ Harvey jest ulubienicą krytyków oraz słuchaczy, którzy ustawiają się w kolejce po każde jej kolejne wydawnictwo. Gra na gitarze elektrycznej, akustycznej, czasami sięga po saksofon i klawisze. Pisze, komponuje, śpiewa. Rzeźbić też potrafi, choć znacznie częściej dłubie przy piosenkach niż w drewnie. Czytaj dalej #582, 583, 584, 585 Lata 90. w perspektywie PJ Harvey “Dry” (1992) & “Rid of Me” (1993) & “To Bring You My Love” (1995) & “Is This Desire?” (1998)