Opublikowane w

RECENZJA: Japanese Breakfast “Psychopomp” (2016) (#1374)

Wydana w 2021 roku płyta “Jubilee” przyniosła dowodzonemu przez Michelle Zauner zespołowi Japanese Breakfast dwie nominacje do nagród Grammy. Jedną ze statuetek grupa mogła zdobyć w kategorii Best New Artist, choć – jak to w przypadku tego wyróżnienia często bywa – debiutantami nie byli już od dawna. Kapela pojawiła się bowiem ze swoją pierwszą płytą już przed siedmioma laty. Wydaje się jednak, że minęło znacznie więcej czasu, gdyż Japanese Breakfast przeszli długą drogę do dźwięków, jakie znamy obecnie.

Czytaj dalej RECENZJA: Japanese Breakfast “Psychopomp” (2016) (#1374)

Opublikowane w

RECENZJA: Glass Animals “How to Be a Human Being” (2016) (#1278)

Zaczynający na tej samej studenckiej scenie co Radiohead zespół Glass Animals stał się sensacją 2014 roku. Stworzona przy pomocy Paula Epwortha (producent kompozycji m.in. Adele, Florence + The Machine i Coldplay) płyta “Zaba” rozlała się po całym świecie, a jej autorzy rozpoczęli przygodę, o jakiej pewnie nawet nigdy nie śnili. Aby ten piękny sen trwał nadal, potrzebny był nowy zestaw utworów.

Czytaj dalej RECENZJA: Glass Animals “How to Be a Human Being” (2016) (#1278)

Opublikowane w

#1125 The Lumineers “Cleopatra” (2016)

I been trying to do it right/I been living a lonely life śpiewa Wesley Schultz w utworze “Ho Hey”, który w 2012 roku stał się nieoczekiwanym przebojem. Nagrana przez indie folkowy zespół The Lumineers kompozycja jest świetnym reprezentantem ich twórczości – niby jest radośnie, niby melodia przyjemnie kołysze, a wokale Schultza działają kojąco, ale całość ma drugie, smutniejsze dno. Jeszcze wyraźniej słychać to na drugim albumie kapeli.

Czytaj dalej #1125 The Lumineers “Cleopatra” (2016)

Opublikowane w

#1110 Agar Agar “Cardan” (EP) (2016)

Chociaż francuski nie jest językiem, który jakoś szczególnie bym lubiła, artyści z kraju znad Loary chętnie są przeze mnie goszczeni w głośnikach. Szczególnie mocno upodobałam sobie zespoły miksujące francuski pop z różnymi odcieniami elektroniki (m.in. La Féline, Juniore, La Femme). Podążając ich tropem trafiłam na paryski duet Agar Agar, który jednak od początku stwierdził, że celować będzie w międzynarodową publiczność. 

Czytaj dalej #1110 Agar Agar “Cardan” (EP) (2016)

Opublikowane w

Get to know NAO | “For All We Know” (2016) & “Saturn” (2018)

Moja wytwórnia chce, bym była jak Adele – takim zaskakującym stwierdzeniem podzieliła się z nami NAO na krótko przed premierą swojej debiutanckiej płyty “For All We Know” w 2016 roku. Nie wiem, czy Little Tokyo Recodings miało na myśli inną Adele aniżeli tę od hitów “Hallo” i “Someone Like You”, ale pamiętając chociażby epkę “So Good” zauważyć można, że NAO i brytyjska wokalistka to artystki kierujące swoją muzykę do dwóch diametralnie różnych grup odbiorców. O komercyjnych wynikach nawet nie ma co wspominać, bo z Adele mało kto może się dziś równać.

Czytaj dalej Get to know NAO | “For All We Know” (2016) & “Saturn” (2018)

Opublikowane w

#1084 The Last Shadow Puppets “Everything You’ve Come to Expect” (2016)

Wszystko, czego mogliście się spodziewać. Tak zaanonsował swój powrót duet The Last Shadow Puppets, tytułując swój drugi studyjny krążek słowami “Everything You’ve Come to Expect”. Sporo w tym sarkazmu. Ze specjalnymi, pobocznymi projektami znanych muzyków często jest bowiem tak, że mało kto wierzy w ich kontynuację. Tymczasem Miles Kane i Alex Turner znaleźli czas, by ponownie razem pograć.

Czytaj dalej #1084 The Last Shadow Puppets “Everything You’ve Come to Expect” (2016)

Opublikowane w

#1067 Jack Garratt “Phase” (2016)

Ostatni będą pierwszymi – powiedzonko to świetnie sprawdza się w stosunku do Jacka Garretta. Brytyjskiemu muzykowi i wokaliście przed wieloma laty marzyło się reprezentowanie kraju w juniorskiej Eurowizji, lecz preselekcje zakończył na ostatnim miejscu. Dziś właściwej reprezentantki wyspiarskiego państwa nikt nie pamięta, a Garratt szykuje się do premiery swojej drugiej płyty. Zanim jednak się ukaże, postanowiłam odświeżyć sobie pamięć i wrócić do debiutanckiego longplay’a Brytyjczyka.

Czytaj dalej #1067 Jack Garratt “Phase” (2016)