The old Taylor can’t come to the phone right now. Why? Oh, ’cause she’s dead słowa z piosenki “Look What You Made Me Do”, która zapowiadała rewolucyjny album “Reputation”, świetnie podsumowywały ostatnią erę w karierze Taylor Swift, ex-ulubienicy Ameryki. Skłócona prawie ze wszystkimi wokalistka nagrała kompozycje o swojej nadszarpniętej reputacji. Wydaną dwa lata później płytą “Lover” zamyka za sobą na klucz tamte drzwi. I z mroku wskakuje na różowe obłoczki z waty cukrowej. Z potrafiącej zgasić kogoś jednym spojrzeniem kobiety stała się pastelową księżniczką.
#994 Lana Del Rey “Norman Fucking Rockwell” (2019)
Kiedy w pierwszej połowie ubiegłego wieku malarz i ilustrator Norman Rockwell publikował swe dzieła, krytycy nie byli zachwyceni. Nie były to obrazy zbyt wymyślne czy nadające się do wieszania w muzeach. Bo i sam Rockwell nie był postacią tajemniczą, wyrafinowaną czy oderwaną od rzeczywistości. W swoich pracach przedstawiał codzienne życie białej, amerykańskiej klasy średniej. Dziś jego prace są ponadczasowe, lecz jednocześnie wspaniale nostalgiczne. Po wysłuchaniu “Norman Fucking Rockwell” Lany Del Rey przestaje dziwić wybór patrona nowego albumu wokalistki.
Czytaj dalej #994 Lana Del Rey “Norman Fucking Rockwell” (2019)
#992 The Murder Capital “When I Have Fears” (2019)
Chociaż Mark Ellis, brytyjski producent występujący pod pseudonimem Flood, przebierać mógłby w ofertach pracy od znanych i lubianych wykonawców (majstrował już przy nagraniach m.in. PJ Harvey, U2, Nick Cave and the Bad Seeds oraz Placebo), lubi zamykać się w studiu z nieoszlifowanymi artystami. W 2019 roku postanowił wspomóc irlandzką formację The Murder Capital. Właśnie ukazał się ich debiutancki album, “Whan I Have Fears”, i już teraz mogę wam zdradzić, że dawno Zielona Wyspa nie zaskoczyła takimi debiutantami.
Czytaj dalej #992 The Murder Capital “When I Have Fears” (2019)
#991 Jungstötter “Love Is” (2019)
Fabian Altstötter, Niemiec występujący pod pseudonimem Jungstötter, nie jest żadną niezapisaną kartką papieru. Tak przynajmniej swojego artystę przedstawia agencja, która go reprezentuje. I chociaż na początku słowa te mogą wydawać się przesadzone (wchodzimy na Spotify i dostrzegamy, że wokalista ma na koncie tylko jeden album – i to wydany dopiero co), po pierwszych dźwiękach odkrywamy już, że Jungstötter dobrze wie, co robi.
#990 Yuna “Rouge” (2019)
Yunalis binti Mat Zara’ai, wokalistka, która przyjęła krótki i łatwy do zapamiętania pseudonim Yuna, jest jednym z niewielu zaprzeczeń tego, że trzeba pochodzić z USA lub Wielkiej Brytanii (ewentualnie Australii), by zrobić międzynarodową karierę. Urodziła się bowiem w konserwatywnej Malezji, ale nie przeszkodziło jej to zostać pop gwiazdą. Konsekwentnie nagrywa od 2008 roku, a jej nowa płyta “Rouge” może otworzyć przed nią jeszcze więcej drzwi.
#989 Chloe Martini “Daydream” (EP) (2019)
Kobieta-producent wciąż jest zjawiskiem występującym w muzycznym biznesie bardzo rzadko. Warto więc te najlepsze wspierać i obserwować. Ciekawa postać wyszła z naszego polskiego podwórka. Anna Żmijewska od paru lat działa pod pseudonimem Chloe Martini (inspiracją były perfumy marki Chloe i wino Martini Asti), dzieląc swoje życie między Polskę z Wielką Brytanię.
#987 BANKS “III” (2019)
Niemalże trzy lata musieliśmy czekać na nowe wydawnictwo artystki, która przed pięcioma laty wymieniana była w gronie najbardziej obiecujących debiutantów. Trudno odmówić BANKS talentu, ale już przy drugim krążku, “The Altar”, na dłużej zatrzymali się jedynie fani jej twórczości. Jakiś czas temu swoją premierę miało jej kolejne dzieło i nie wydaje mi się, by tym razem nastąpił przełom. Do poziomu odważnego i intrygującego “Goddess” sporo brakuje.