Gdy wydawała swoją poprzednią płytę, mówiła, iż stawia w tym miejscu kropkę i nie planuje kolejnych krążków. Mathangi Arulpragasam nie potrafi jednak wytrzymać bez muzyki. Zrobiła sobie tylko dłuższą przerwę od nagrywania płyt, przejrzała szuflady i poudzielała się w cudzych utworach. Zdobyła nawet swój pierwszy numer jeden na amerykańskiej liście przebojów występując u boku Travisa Scotta. Z własną twórczością ponownie nie ma szans na dotarcie do każdego.
RECENZJA: Brodka “Sadza” (EP) (2022) (#1348)
Narzekamy, że Monika Brodka pojawia się niczym tornado i znika na kilka następnych lat. Tym razem polska wokalistka zrobiła nam nie lada niespodziankę podrzucając kilka nowych piosenek rok po premierze swojej ostatniej płyty. Zebrała je pod szyldem “Sadza” i wydała w formie siedmiotrackowej epki. Zawartością mini krążka udowodniła, że spodziewać się po niej można niespodziewanego.
RECENZJA: Editors “EBM” (2022) (#1340)
2013 rok. W ręce wpada mi czwarta studyjna płyta brytyjskiej indie rockowej kapeli Editors, “The Weight of Your Love”, i wsiąkłam na długie godziny. Przygotowana przez formację mieszanka świetnych, chłodnych ballad z energiczniejszym graniem zrobiła na mnie spore wrażenie. Od tego momentu zwykłam nazywać Editors jednym ze swoich ulubionych zespołów. To ich przekleństwo, gdyż od swych ulubieńców wymagam zwykle więcej.
RECENZJA: Santigold “Spirituals” (2022) (#1337)
Barwna, wyglądająca jak koszyk zakupoholiczki okładka ostatniego albumu Santigold skrywała równie kolorowe wnętrze. Sześć lat później amerykańska wokalistka Santigold zamiast wykpiwać konsumpcjonistyczny styl życia zagląda do własnego wnętrza. Na jaw wychodzi jej samotność, gniew, tęsknota za wolnością czy zwykłą radością. Zapiski zebrała w formie piosenek na krążku “Spirituals”.
Czytaj dalej RECENZJA: Santigold “Spirituals” (2022) (#1337)
RECENZJA: Ofelia “8” (2022) (#1335)
Nie tylko Ameryka ma swoje dziecięce gwiazdy, które dorastają na oczach tłumów. W Polsce takim złotym dzieckiem była Iga Krefft, która i zagrała w filmie bądź serialu, i zaśpiewała. Właśnie to drugie oblicze – Iga-wokalistka – budzi we mnie większą ciekawość. Chwilę temu artystka powróciła ze swoim drugim studyjnym albumem, który już jest dla mnie polską popową płytą roku.
RECENZJA: Beyoncé “Renaissance” (2022) (#1325)
Poprzednim razem przekonywała nas, że kiedy życie daje ci cytryny, zrób z nich lemoniadę. Sześć lat później i po dwóch pobocznych projektach (nagranej z Jay’em Z płycie “Everything Is Love” i soundtracku do nowej wersji “Króla Lwa”) Beyoncé wraca z solowym wydawnictwem, które śmiało i z typową dla siebie pewnością siebie zatytułowała “Renaissance”. Nie ma w tym cienia przesady. Knowles przeżywa właśnie renesans swojej kariery wydając album, jakiego się po niej nie spodziewałam.
RECENZJA: Nova Twins “Supernova” (2022) (#1315)
Stylizacje jak z teledysków z przełomu wieków, kosmiczne motywy i ekstrawaganckie brzmienie, które złożyło się na album, z jakim jeszcze nie miałam do czynienia. Sprawczyniami tego zamieszania w moich głośnikach są Amy Love i Georgia South – urodzone w Londynie gitarzystki, które przed paroma laty zaczęły działalność jako duet Nova Twins. “Supernova” jest ich drugim studyjnym albumem, który powinien uczynić z dziewczyn superstars.
Czytaj dalej RECENZJA: Nova Twins “Supernova” (2022) (#1315)