Madison Beer, podopieczna Justina Biebera, moją uwagę na kilka minut przykuła w 2018 roku, kiedy to ukazała się jej debiutancka epka “As She Pleases”. Nie było to jednak wydawnictwo, które sprawiło, bym z niecierpliwością wyczekiwała pierwszego pełnoprawnego longplay’a amerykańskiej wokalistki. Ten ostatecznie ukazał się z początkiem 2021 roku i, a co, już uchodzić może za jeden z lepszych debiutów w mainstreamowym światku.
To musiał być hit. Grająca główną rolę w filmie “Bodyguard” wokalistka Whitney Houston od połowy lat 80. nie schodziła z listy najpopularniejszych artystek, a niemalże każdy jej singiel natychmiastowo stawał się światowym przebojem. Rola w hollywoodzkim filmie była ukoronowaniem jej sukcesów. Wyreżyserowany przez Micka Jacksona kinowy obraz do dzisiaj budzi spore emocje, a jego fabuły nikomu nie trzeba streszczać. A piosenki, jakie z myślą o nim powstały, to już klasyka.
Czytaj dalej #1172 VA “The Bodyguard: Original Soundtrack Album” (1992)
Amerykańska wokalistka Sheryl Crow nie miała jeszcze płytowego kontraktu, gdy wyruszyła w trasę u boku Michaela Jacksona. Później przyszło nagrywanie jingli do reklam (m.in. McDonalda) i robienie za chórki u Steviego Wondera i Belindy Carlisle, a także falstart. Stworzony przez nią przy pomocy producenta Stinga debiutancki krążek w ogóle się nie ukazał, a napisane z myślą o nim piosenki powędrowały m.in. do Céline Dion i Tiny Turner. Sheryl Crow miała jednak coś jeszcze – ogromną determinację.
Czytaj dalej #1171 Sheryl Crow “Tuesday Night Music Club” (1993)
Wydany w 1996 roku album “Spice”, który przyniósł takie przeboje jak “Wannabe”, “2 Become 1” czy “Say You’ll Be There”, sprawił, że na całym świecie zapanowała prawdziwa spicemania. Girlsband Spice Girls, tworzony przez pięć brytyjskich wokalistek, bił rekordy popularności, stając się ikoną ostatniej dekady XX wieku. By emocje nie opadły, zdecydowano się na szybkie skompletowanie drugiego wydawnictwa. Karuzela kręciła się dalej.
Ciężko polemizować ze stwierdzeniem, iż Spice Girls są jednym z najbardziej znaczących girlsbandów w historii muzyki. W latach 90. naprawdę nie miały sobie równych, a przyznać trzeba, iż konkurencja była wówczas spora, bo dekada ta obfitowała w wiele świetnych żeńskich formacji wokalnych. Po dwóch płytach dziewczyny postanowiły od siebie odpocząć, lecz część z nich nie potrafiła trzymać się z dala od śpiewania.
Najbardziej zwariowany rok, jaki przyszło mi przeżyć, dobiega już końca i w jego ścisłej końcówce wręcz wypada wspomnieć o płycie, która w mijających dwunastu miesiącach narobiła sporo szumu. Kanadyjski wokalista The Weeknd, który od początku kariery prezentuje nam chłodne, elektroniczne r&b, albumem “After Hours” tylko umocnił swą pozycję w panteonie najsławniejszych męskich wokali ostatniej dekady. Do jego pierwszego od niemalże czterech lat wydawnictwa wracam po kilku miesiącach.
Astrid Smeplass miała zaledwie szesnaście lat, gdy zawędrowała daleko w norweskiej edycji “Idola”. Kilka miesięcy później zadebiutowała z singlem “Shattered”, a kilka tygodni temu ukazała się jej pierwsza płyta zatytułowana “Leave It Beautiful”. I nie byłoby w tym nic niezwykłego, gdyby nie fakt, iż te dwa wydarzenia dzieli aż siedem lat.
