Wydany przed chwilą album “Tylko haj” jest niecodziennym muzycznym projektem – porcję wspólnych piosenek zarejestrować postanowili Kaśka Sochacka i Dawid Podsiadło. Płyta towarzyszy wyjątkowemu wydarzeniu, jakim jest festiwal Zorza skupiający wykonawców z rodzimej sceny muzycznej. Bilety rozeszły się na pniu, lecz ci, którym nie udało się ich dostać, i tak mają okazję spędzić blisko pół godziny z Kaśką i Dawidem.
Czytaj dalej RECENZJA: Kaśka Sochacka & Dawid Podsiadło “Tylko haj” (2025) (#1603)
Wiosna przyniosła nie tylko ocieplenie, ale i dwa albumy wykonawców z naszego polskiego podwórka, na które czekałam szczególnie mocno. Ważny to był dzień dla Wiktorii Zwolińskiej, która po latach wydawania pojedynczych utworów w końcu nazwać się może artystką z pełnoprawną płytą na koncie. Duet Bluszcz podrzucił nam zaś swój piąty już krążek. Jak brzmią oba te albumy?
Czytaj dalej Polskie premiery: Wiktoria Zwolińska “Przebłyski” & Bluszcz “Hobby”
Jesień ’24 na polskim rynku wydawniczym to ponownie czas premier muzycznych, które zainteresować mogą niejednego melomana. Szczególnie osoby, które cenią sobie kobiece wokale. Z debiutanckim krążkiem zadebiutowała właśnie Dominika Płonka. Ze swoją trzecią studyjną płytą wróciła zaś Natalia Szroeder.
Jeszcze rok temu były pannami młodymi, dziś określają się już mianem żon. Polski folkowy zespół Lor, który tworzy czwórka utalentowanych przyjaciółek, nie kazał nam długo czekać na następcę albumu “Panny młode”. Swoją premierę miał właśnie krążek “Żony Hollywood” będący drugim dziełem nagranym przez Lor w całości w języku polskim.
Pięć studyjnych płyt, wyprzedane stadionowe koncerty, masa przebojów, które nie schodzą z radiowych playlist – Zuzanna Jurczak w ciągu pięciu lat osiągnęła tyle, ile wielu jej koleżankom po fachu nie udaje się przez całe życie. Stoi za tym ogrom pracy, bo jak inaczej nazwać to, że do sprzedaży trafił właśnie album, na który Sanah (jak Zuza się nam przedstawia) skomponowała aż dwadzieścia jeden piosenek? Może… kaprysem?
Obchodzący wkrótce dziesięciolecie istnienia zespół Oxford Drama sądzi, iż dopiero się rozkręca. Takie słowa krzyczą do nas z krótkiego opisu polskiego duetu w muzycznych serwisach. Tworzony przez Małgorzatę Dryjańską i Marcina Mrówkę projekt powrócił właśnie po trzech latach z nową studyjną płytą. “The World Is Louder” twierdzi tytułem krążka Oxford Drama a ja chętnie dowiem się, czy album będzie u mnie długo i głośno grał.
Czytaj dalej RECENZJA: Oxford Drama “The World Is Louder” (2024) (#1480)
Color Blue to wspominanie, powracanie, odtwarzanie i przeżywanie – takimi słowami w serwisie Spotify przedstawia nam się duet tworzony przez Zuzannę Nicgorską oraz Patryka Jędrysa. Zespół był jednym z wykonawców prezentujących swą twórczość podczas poznańskiego festiwalu Next Fest skupiającego się na wschodzących gwiazdach polskiej sceny muzycznej. Chwilę przed nim wydał debiutancki album, “Nie powód do płaczu”.
Czytaj dalej RECENZJA: Color Blue “Nie powód do płaczu” (2024) (#1479)
Już pierwsza edycja muzycznego talent show “Idol” pokazała nam, że nie trzeba być zwycięzcą, by pamiętało się o kimś po latach. Tomasz Makowiecki, polski wokalista i kompozytor, o finał programu się nie otarł, lecz co jakiś czas wraca z projektami, które budzą emocje. Swoją najnowszą płytę , “Bailando”, wydaje po przeszło dekadzie.
Czytaj dalej RECENZJA: Tomasz Makowiecki “Bailando” (2024) (#1466)
Lista artystów, którzy próbowali zrobić karierę poza granicami Polski, jest długa i skupiająca wykonawców z różnych muzycznych światów. Najwięcej osiągają ci, którzy mniej skupiają się na kalkulacjach, a więcej na tworzeniu. Jedną z najpopularniejszych Polek jest Hania Rani, która od lat pokazuje słuchaczom, że klasyka nie jest taka zła.
Piotr “Rubens” Rubik przez wiele lat towarzyszył na scenie innym artystom, wygrywając na gitarze ich kompozycje. Gdy podczas pandemii świat stanął i nikt nie myślał o uczęszczaniu w koncertach, on dany mu czas postanowił wykorzystać na pisanie i tworzenie własnych kompozycji, by wkrótce na te występy ludzie przychodzili specjalnie dla niego. Jego debiutancki krążek ukazał się u schyłku zeszłego roku, lecz ja zasłuchuję się w nim dopiero teraz.
Czytaj dalej RECENZJA: Rubens “Piosenki, których nikt nie chciał” (2022) (#1420)
