Programy typu talent show mało kiedy budziły moją ciekawość, lecz nie da się ukryć, że dla wielu artystów są trampoliną do – nawet chwilowej – sławy. Przed dekadą w jednym z nich zaprezentował się duet Me Myself and I, który otarł się o podium jednej z edycji “Mam talent”. Dziś jedno z jego ogniw prezentuje płytę, jakiej na polskim rynku dawno nie było.
Przez długi czas polska wokalistka Natalia Szroeder funkcjonowała w mojej świadomości jako osobowość telewizyjna (lista programów, w których występowała, jest okazała) i dziewczyna jednego z najpopularniejszych raperów w kraju nad Wisłą. Dużo bardziej wolałabym jednak kojarzyć ją ze świetną muzyką, a kawałków, do których chętnie by się wracało, brakowało. Do czasu. Płytą “Pogłos” Natalia resetuje swoją muzyczną karierę.
Czytaj dalej RECENZJA: Natalia Szroeder “Pogłos” (2021) (#1255)
Polski “X-Factor” nie okazał się być tak mocnym programem w kreowaniu nowych gwiazd polskiej sceny muzycznej, co jego brytyjski odpowiednik. Kilka nazwisk wypłynęło, ale ciekawszą drogą podążyli raptem Dawid Podsiadło z Darią Zawiałow. Dziś do grona tych indywidualności dołącza Marta Bijan, dla której udział w telewizyjnym talent show jest już tylko zacierającym się wspomnieniem.
Z polskimi wykonawcami często mam tak, że jestem o kilka kroków za innymi słuchaczami. Gdy oni odkrywają kolejne płyty artystów z naszego podwórka, ja po te same wydawnictwa sięgam po latach. Na przełomie 2016 i 2017 roku ominął mnie szał na Ralpha Kamińskiego, który wkroczył na scenę z płytą “Morze”. Nie popłynęłam wówczas z głównym nurtem, ale o zagłębianiu się w jego kolejny krążek powiedzieć tylko mogę, że lepiej późno niż wcale.
Przed paroma laty Donatan wraz z Cleo wprowadzili do mainstreamu nowoczesny folk za sprawą takich przebojów jak “My Słowianie” czy “Brać”. Ich twórczość jest już jednak pieśnią przeszłości, a my na kolejny projekt odwołujący się do tego gatunku musieliśmy poczekać kilka lat. Aż do pojawienia się rodzeństwa Katarzyny i Jacka Sienkiewiczów, którzy występują razem pod szyldem Kwiat Jabłoni.
Z polską muzyką mam tak, że nie słucham jej jakoś często i mam ogromne braki, ale jak już trafię na album, który mnie zainteresuje, nie potrafię przez długi czas wypuścić go z rąk. W pierwszej połowie 2020 roku do moich rąk trafiły dwa krążki, które przez pewien czas zdominowały moje playlisty.
Czytaj dalej #1097, 1098 Kasia Lins “Moja wina” (2020) & Stach Bukowski “Czerwony SUV” (2020)
Może usunąć się w cień na kilkanaście miesięcy. Może zniknąć z mediów społecznościowych. Może zejść ze sceny i zrobić sobie dłuższą przerwę od koncertowania. A i tak gdy tylko wyda nową płytę, znów jest na ustach (i w uszach) prawie wszystkich. Dawid Podsiadło, jeden z najnormalniejszych i najbardziej gardzących celebryckim życiem polskich wokalistów, po trzech latach powrócił z nowym studyjnym albumem. Jaki jest “Małomiasteczkowy”?
