RANKING: 10 najlepszych piosenek Nick Cave and the Bad Seeds [80’s Edition]


W 1983 roku Nick Cave stwierdził, że istnienie zespołu The Birthday Party nie ma już sensu. W grupie dochodziło do kłótni i sporów. Poza tym kilkoro jej członków zaczęło mieć problemy z używkami. Bez żalu rozwiązał kapelę i niedługo potem powołał do życia formację Nick Cave and the Bad Seeds, która funkcjonuje do dzisiaj. W czerwcu 1984 roku miała miejsce premiera jej debiutanckiej płyty, “From Her to Eternity”. Lada chwila minie więc 35 lat od tego wydarzenia. Z tej okazji wybrałam dziesięć piosenek zespołu z lat 80., które najbardziej przypadły mi do gustu.

10. A BOX FOR BLACK PAUL (1984)

Lubię niedługie piosenki. Lubię piosenki, w których sporo się dzieje. A tymczasem z tego perfekcyjnego obrazu wyłamuje się “A Box for Black Paul” – kompozycja zamykająca debiutancki album Nick Cave and the Bad Seeds, “From Her to Eternity”. Minimalistyczny, zaaranżowany głównie na pianino utwór trwa niemalże dziesięć minut. Jest cierpkim, niewesołym, choć chłodnym numerem o odejściu tytułowego Paula i jego pogrzebie. Ciekawe interpretacje tej piosenki funkcjonują wśród fanów zespołu. Black Paul ma być ponoć niczym innym jak grupą The Birthday Party, w której Cave wcześniej działał, a która rozpadła się w 1983 roku.

9. UP JUMPED THE DEVIL (1988)

“Up Jumped the Devil” jest jedną z najbardziej błyskotliwych i tekstowo pokręconych kompozycji na albumie “Tender Prey” – krążka, który wieńczył lata 80. w karierze Nick Cave and the Bad Seeds. Leniwe, bluesowe nagranie z chóralnymi przyśpiewkami pozostałych członków kapeli traktuje o mężczyźnie, którego życie nie oszczędzało. Jego matka zmarła podczas porodu, co spowodowało, że sam siebie zaczął nazywać przeklętym. Za swoje wybryki ląduje na szubienicy (Who’s that hanging from the gallow tree? His eyes are hollow but he looks like me. Who’s that swinging from the gallow tree? Up jumped the devil and took my soul from me).

8. AVALANCHE (1984)

Jako fanka Leonarda Cohena dość sceptycznie podchodzę do coverów jego kompozycji. Tym bardziej jeśli są to utwory, które podobają mi się z jego dyskografii najbardziej. A takim jest właśnie “Avalanche” (piosenka pochodzi z płyty “Songs of Love and Hate”). Wspaniała, folkowa kompozycja o mrocznym wydźwięku przeszła sporą metamorfozę. Zespół rozbudował linię melodyczną i zamienił spokojny głos Cohena na teatralne, nieco złowrogie wokalizy Cave’a, który wpakował w numer jeszcze więcej ponurości i posępności.

7. BLACK CROW KING (1985)

Niby Nick Cave and the Bad Seeds pochodzą z Australii, ale nie obca im jest bluesowa stylistyka z Południa Stanów Zjednoczonych. Łatwo się o prawdziwości tego stwierdzenia przekonać słuchając oszczędnego, szorstkiego “Black Crow King”, wzbogaconego głosami pozostałych członków formacji. Nie mniej ważna jest tu warstwa tekstowa, w której zespół wraca do czasów niewolnictwa i śpiewa o czarnoskórym pracowniku plantacji bawełny.

6. MUDDY WATER (1986)

Wydana w 1986 roku płyta “Kicking Against the Pricks” pokazała słuchaczom inne oblicze Nick Cave and the Bad Seeds. Zespół w wielu nagraniach przypiłował pazurki i post punkowe, garażowo-bluesowe granie zamienił na brzmienie elegantsze, alternatywno-rockowe. Przykładem jest niespieszne “Muddy Water”, zahaczające o delikatnie gotycko-kabaretowe klimaty. Porządny cover.

5. THE MERCY SEAT (1988)

Kiedy za twój utwór bierze się Johnny Cash, coś to musi znaczyć. Legenda country zmierzyła się z jedną z najbardziej epickich i niesamowitych kompozycji w dyskografii Australijczyków. “The Mercy Seat” zapiera dech w piersiach i wywołuje ciarki. Szalona, pełna grozy i negatywnych emocji – właśnie taka jest ta piosenka, która jest opowieścią człowieka skazanego na śmierć na krześle elektrycznym, i który czeka na egzekucję. Czy żałuje? Czy się boi? Wręcz przeciwnie. Zdecydowanym, choć nieco obłąkanym głosem śpiewa I’m not afraid to die. Utwór trwa siedem minut, ale ani przez chwilę napięcie nie ustępuje.

4. THE CARNY (1986)

Do albumu “Your Funeral… My Trial” wracam niespecjalnie często. Jedna z kompozycji nie potrafi mi się jednak znudzić. Jest nią ciemne, pełne cyrkowych motywów “The Carny”. Z tekstu numeru spokojnie można zrobić delikatnie przerażający krótkometrażowy film. O czym nagranie opowiada? Mamy tu cyrkową trupę, z której zniknął tytułowy Carny. Odnaleziono jego martwego konia, niedługo potem i wóz, w którym mieszkał. I właśnie ten fragment podpowiada nam, że jaki los spotka cyrkowca: the Carny’s van still sat upon the edge, tilting slowly as the firm ground turned to sludge (…) and no-one saw the Carny go.

3. BLIND LEMON JEFFERSON (1985)

“The Firstborn Is Dead” obfituje w wiele nietypowych hołdów złożonych przez Nick Cave and the Bad Seeds innym muzykom. Obok Johnny’ego Casha i Elvisa Presley’a pojawia się i Blind Lemon Jefferson – niewidomy bluesman, który zdobył sławę w latach 20. Mroczne, przepełnione niepokojem nagranie traktuje o ostatnich chwilach jego życia, które osnute są tajemnicą. Artysta zmarł w 1929 roku w swoim samochodzie w wieku zaledwie trzydziestu sześciu lat. Nie są znane dokładne okoliczności tego zdarzenia. 

2. BY THE TIME I GET TO PHOENIX (1986)

Frank Sinatra kompozycję “By the Time I Get to Phoenix” Glena Campbella (słowa są autorstwa Jimmy’ego Webba) nazwał najlepszą torch song (utwór traktujący o nieodwzajemnionej lub utraconej miłości), jaką kiedykolwiek napisano. Przeróbka Nick Cave and the Bad Seeds, utrzymana w alt rockowym, eleganckim stylu, także niesie w sobie wiele melancholii. Choć jeśli chodzi o emocje, Cave jest jak zwykle powściągliwy i oszczędny. Może nawet chłodny. A mimo wszystko śpiewa w taki sposób, że bez problemu wczuwam się w sytuację podmiotu lirycznego tego coveru.

1. WATCHING ALICE (1988)

Dawno, dawno temu moją przygodę z Nick Cave and the Bad Seeds rozpoczęły dwa utwory – (oczywiste) “Where the Wild Roses Grow” oraz właśnie “Watching Alice”. Jest to jeden z tych numerów, które nie tyle powodują ciarki, co sprawiają, że robi mi się niesamowicie zimno. Ten stan utrzymuje się na długo po ostatnich sekundach nagrania. “Watching Alice” jest zarówno przygnębiające, jak i urokliwe. Poetycki i łagodny wydźwięk tej kompozycji kontrastuje z innymi kawałkami zawartymi na “Tender Prey”.

One Reply to “RANKING: 10 najlepszych piosenek Nick Cave and the Bad Seeds [80’s Edition]”

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *