Naprawdę nazywa się Charlotte Emma Aitchison i na świat przyszła 2. sierpnia 1992 roku. Na scenie występuje jednak pod pseudonimem Charli XCX. Muzyką zajęła się na poważnie w 2008 roku, jednak pierwsze sukcesy przyszły dopiero parę lat później. Pora przyjrzeć się tej brytyjskiej wokalistce, która z pewnością jeszcze nie raz nie dwa nas zaskoczy.
Czytaj dalej POZNAJ: Charli XCX | #500 Charli XCX “True Romance” (2013)
Jeszcze nie zdążyła mi się osłuchać płyta z muzyką do filmu „Gwiazd naszych wina”, a już spadła na mnie informacja, że na soundtracku do „Igrzysk śmierci: Kosogłos” spodziewać się możemy kolejnej piosenki fenomenalnej Lorde, a za muzykę do „War Story” odpowiada Amy Lee. Tymczasem do sklepów płytowych trafił album „Wish I Was Here” zapowiadający obraz „Gdybym tylko tu był”. Film na polskich ekranach zadebiutować ma w połowie września, jednak już teraz możemy poczuć jego klimat za sprawą garści wyselekcjonowanych starannie piosenek.
Czytaj dalej #498, 499 VA “Wish I Was Here” (soundtrack) (2014) & Foxes “Glorious” (2014)
Jedna pochodzi z Wielkiej Brytanii, druga urodziła się w Los Angeles w USA, a trzecia w duńskim miasteczku Odense. Chociaż różnią się pod wieloma względami, łączy je jedno – miłość do dobrej muzyki. FKA twigs, BANKS oraz MØ przebyły długą drogę do wydania debiutanckich płyt. W 2014 roku każda z nich podarowała nam swój pierwszy longplay. Która z nich zasłużyła na miano debiutantki roku?
W 2012 roku, po zakończeniu trasy promującej ostatni studyjny album zespołu Evanescence, Amy Lee wycofała się z życia publicznego. Zaszyła się w domu i zajmowała zupełnie przyziemnymi rzeczami. Została również matką. Pod koniec lipca na świat przyszło jej pierwsze dziecko. Mniej więcej w tym samym czasie pojawiła się informacja o nowym muzycznym projekcie artystki. I jak raz wyjaśniło się, czym to Amy Lee oprócz gotowania i sprzątania się jeszcze trudniła. Przygotowała kompilację największych przebojów Evanescence? Nagrała nowy krążek z tym zespołem? A może długo oczekiwany solowy album? Nie, nie i… nie do końca.
Czytaj dalej #494 Amy Lee & Dave Eggar “Aftermath” (soundtrack) (2014)
Po wielkim sukcesie albumu “Yours Truly”, aktorka i wokalistka Ariana Grande postanowiła kuć żelazo póki gorące i natychmiast rzuciła się w wir przygotowań nowego materiału. Dzięki swoim przyjemnym kompozycjom z pogranicza popu i r&b oraz niewinnej, dziewczęcej aparycji, szybko zdobyła rzesze fanów. Jakże wyróżniała się z tłumu innych wokalistek! Daleko jej do skandalistek typu Miley Cyrus, Rihanna czy Lady Gaga. Wiele osób uwierzyło, że wniosła powiew świeżości do opanowanego przez taneczne, ociekające elektroniką piosenki muzycznego światka. W rzeczywistości jednak za swój wzór do naśladowania wybrała Mariah Carey. Czy w Arianie na albumie “My Everything” dokonała się muzyczna (a może i wizerunkowa) przemiana? Czy może wciąż mamy do czynienia z młodszą wersją autorki przeboju “One Sweet Day”?
Dawno, dawno temu. W odległej galaktyce… . Ups, nie ta bajka. W sumie nawet nie było to tak dawno, bo jakieś pięć-sześć lat temu. Nie było jeszcze One Direction, 5 Seconds of Summer czy The Vamps, więc połowa nastolatek na całym świecie zasłuchiwała się w pop rockowych piosenkach amerykańskiego zespołu rodzinnego Jonas Brothers. A druga połowa muzykę grupy miała gdzieś, ale chowała w szufladzie plakat tria i skrycie wzdychała do jednego z braci. Lata mijają, dziewczyny dorastają, zmieniają się gusta, pojawiają się nowi idole. Jonas Brothers odeszli w zapomnienie, choć nie porzucili marzeń o muzycznej karierze. Dziś Joe, Kevin i Nick nie występują już razem, ale prawie każdy z nich w jakimś stopniu jest obecny na scenie.
Czytaj dalej #492 Nick Jonas & The Administration “Who I Am” (2010)
Pierwsze lata ostatniej dekady XX wieku to słodko-gorzki czas dla jednej z najpopularniejszych wokalistek w historii muzyki – Madonny. W 1990 roku, kilkanaście miesięcy po premierze pamiętnego “Like a Prayer”, artystka wyruszyła w trasę koncertową Blond Ambition World Tour. W tym samym czasie do sklepów trafił nagrany przez nią soundtrack “I’m Breathless” do filmu “Dick Tracy”, na którym Madonna zmierzyła się z popowo-swingowymi kawałkami. Jakiś czas później zaprezentowała kompilację “The Immaculate Collection”, która stała się najlepiej sprzedającą się składanką solowego artysty (ok. trzydzieści milionów kopii na całym świecie!). Coś zaczęło się psuć po wydaniu albumu “Erotica”. Oceniane przeze mnie “Something to Remember” jest próbą reperowania wizerunku Madonny.
