Ciężko powiedzieć, by po wydaniu w 1996 roku albumu “One in a Million” Aaliyah miała cały świat u swych stóp. Mimo ciepłego przyjęcia ze strony muzycznej prasy kolejne single nie cieszyły się popularnością dorównującą utworom “Back & Forth” czy “At Your Best (You Are Love)”. O wokalistkę upomniał się za to świat filmu. I gdy ta już dobrze poczuła się za kamerą, fani czekali na jej muzyczny powrót. Ten okazał się być zrazem i pożegnaniem.
Cały świat pokrył się różnymi odcieniami różu. Takie zjawisko zaobserwować można w ostatnich dniach, a szczególnie mocno dotknęło ono kulturę i modę. Autorką tego zamieszania jest nie kto inny jak pewna blondynka o imieniu Barbie, której historia zainspirowała reżyserkę Gretę Gerwig. Film o najsłynniejszej lalce świata wszedł właśnie na ekrany, a na bilety już rzuciły się tłumy. Nic dziwnego, że na soundtracku do kinowego obrazu chcieli być prawie wszyscy.
Czytaj dalej RECENZJA: VA “Barbie: The Album” (2023) (#1413)
Kiedy ostatni raz pisałam wam o Little Simz (Simbiatu “Simbi” Abisola Abiola Ajikawo) coś więcej, brytyjska raperka wydawała album “Grey Area”, którym nie tylko przebiła się do mainstreamu, ale i zapewniła sobie miano jednej z najważniejszych postaci kobiecej hip hopowej sceny. Tej korony nie ma zamiaru na razie nikomu oddawać wydając niemalże z zaskoczenia nowy studyjny krążek.
Czytaj dalej RECENZJA: Little Simz “NO THANK YOU” (2022) (#1357)
Gdy wydawała swoją poprzednią płytę, mówiła, iż stawia w tym miejscu kropkę i nie planuje kolejnych krążków. Mathangi Arulpragasam nie potrafi jednak wytrzymać bez muzyki. Zrobiła sobie tylko dłuższą przerwę od nagrywania płyt, przejrzała szuflady i poudzielała się w cudzych utworach. Zdobyła nawet swój pierwszy numer jeden na amerykańskiej liście przebojów występując u boku Travisa Scotta. Z własną twórczością ponownie nie ma szans na dotarcie do każdego.
Przeszło trzydzieści milionów słuchaczy w serwisie Spotify i dwa numery jeden na amerykańskiej liście magazynu Billboard – Megan Thee Stallion ma za sobą udane dwa lata. Singiel “Savage”, do którego dograła się sama Beyoncé po drugiej stronie Oceanu święcił triumfy w 2020 roku, a kilka miesięcy później w atmosferze skandalu wylansowany został kawałek “WAP” z Cardi B. Nic więc dziwnego, że w branży ciężko o gorętsze kobiece nazwisko na hip hopowej scenie.
Czytaj dalej RECENZJA: Megan Thee Stallion “Traumazine” (2022) (#1330)
Pod koniec 2016 roku Rita Ekwere, nigeryjska raperka i wokalistka działająca pod pseudonimem RAY BLK, wybrana została w plebiscycie BBC Sound of… najbardziej obiecującą debiutantką na Wyspach Brytyjskich. Była jednocześnie pierwszą artystką z tym wyróżnieniem, która nie miała za sobą dużej wytwórni. Dość długo zwlekała jednak z wydaniem debiutanckiego longplay’a.
Czytaj dalej RECENZJA: RAY BLK “Access Denied” (2021) (#1258)
Po dwóch pierwszych krążkach przygotowany przez Kelis mleczny shake okazał się być strzałem w dziesiątkę. Promowana przebojem “Milkshake” płyta “Tasty” może nie uczyniła z amerykańskiej wokalistki światowej megagwiazdy, ale na pewno pozwoliła jej wyjść z niebytu i zaistnieć. Po trzech latach artystka miała ochotę na powtórkę z rozrywki i wyraźniej nam zaznaczyć, że tu była.
Czytaj dalej RECENZJA: Kelis “Kelis Was Here” (2006) (#1245)
