Kariera Johnny’ego Casha, amerykańskiego wokalisty country, rock & roll i folk, trwała sześć dekad. Chociaż artysty nie ma wśród nas od 2003 roku, wciąż ukazują się kolejne płyty z jego piosenkami. Za życia wydał ich ponad 87. Tę pierwszą, “Johnny Cash with His Hot and Blue Guitar”, zaprezentował w 1957 roku, promując ją przebojowym singlem “Cry! Cry! Cry!”. Tak zaczęła się niesamowita historia człowieka, którego twórczość nadal inspiruje wielu wykonawców.
Teraz, bardziej niż kiedykolwiek, ludzie powinni cieszyć się życiem mówi lider Queens of the Stone Age, Josh Homme, w wywiadach udzielanych z okazji premiery ich siódmego studyjnego wydawnictwa. Takie słowa z jego ust zupełnie nie dziwią. Muzyk tworząc poprzedni album (“…Like Clockwork”) wychodził z depresji, a w 2015 roku jego druga formacja Eagles of Death Metal stanęła w oko w oko ze śmiercią, kiedy islamiści urządzili sobie strzelnicę we francuskim klubie Bataclan. Może i Homme na scenie podczas tego koszmaru nie był obecny, ale wydarzenie to odcisnęło na nim swoje piętno. Docenił życie. I chce się bawić.
Jego ojciec słuchał muzyki gospel a matka jazzu. On sam, choć szanował te gatunki i przyznawał, że miały wpływ na jego muzyczną historię, odnajdywał się w świecie nowocześniejszych brzmień z pogranicza r&b i hip hopu. Zanim jednak D’Angelo dostał szansę nagrania debiutanckiej płyty, stworzył przebój dla supergrupy Black Men United (w jej skład wchodzili m.in. R. Kelly, Usher i Lenny Kravitz) “U Will Know”. Więcej nagrań od zespołu nie otrzymaliśmy, ale ta jedna piosenka otworzyła przed artystą wiele drzwi. Gdyby tego nawet nie zrobiła, “Brown Sugar” z hukiem by je wyważyło.
26 sierpnia 2002 ukazała się płyta, która jeszcze szerzej otworzyła przed brytyjską grupą Coldplay drzwi do wielkiej sławy. “A Rush of Blood to the Head” jest jednak nie tylko świetnie się sprzedającym wydawnictwem, ale i zbiorem piosenek, których dziś taka fanka jak ja słucha z rozrzewnieniem. Na tej płycie zespół stworzył swój własny, piękny świat alternatywnorockowych dźwięków, do których dodał niesamowite, refleksyjne teksty.
Drugi studyjny album Coldplay, “A Rush of Blood to the Head”, jest dla mnie płytą bardzo ważną. Nie umiem jednak wyjaśnić, dlaczego. Po prostu. Towarzyszyła mi w wielu chwilach mojego życia. Mam więc z nią masę wspomnień. Niekoniecznie miłych. Wywołuje we mnie sporo różnych emocji. Na chwilę przed 15. urodzinami krążka postanowiłam uszeregować zawarte na nim piosenki. Od mojej najmniej ulubionej, do tej, bez której dziś nie wyobrażam sobie życia.
Czytaj dalej RANKING: Coldplay “A Rush of Blood to the Head”
Znamy już podobną historię, lecz z męskim bohaterem. Nastoletnia Kanadyjka sięga po gitarę i umieszcza na YouTubie swoje covery znanych przebojów. Powoli zyskuje grono wiernych fanów i wzbudza zainteresowanie wytwórni płytowych. Może i Alessia Cara nie zrobiła na razie kariery na miarę Justina Biebera, ale wszystko przed nią. Ciepło przyjęty debiutancki album już wydała, a w ostatnim czasie listy przebojów podbija jej duet z Zeddem “Stay”.
