W 2003 roku brytyjska grupa Placebo wydaje swój czwarty studyjny album zatytułowany “Sleeping with Ghosts”, do którego rozszerzonej edycji przygotowuje dla fanów nie lada gratkę – krążek zawierający porcję coverów. Kto jednak śledził karierę formacji od samego początku i był na bieżąco z jej wszystkimi singlami i ich B side’ami, ten od razu zauważy, że płyta “Covers” w nowości za bardzo nie obfituje. Ja jednak lubię traktować ten projekt jako osobny, acz krótki rozdział kariery Brytyjczyków.
Co roku otrzymujemy niezliczoną ilość piosenek i całych wydawnictw inspirowanych świętami Bożego Narodzenia. Brytyjska formacja Duran Duran, działająca od lat 70. i mająca na koncie takie przeboje jak “The Reflex”, “A View to a Kill” czy “Hungry Like a Wolf”, swoją muzyką uhonorować postanowiła inne święto. I chociaż od inspirującego ją Halloween mija powoli miesiąc, płyta “Danse Macabre” wciąż często gości w moich głośnikach.
Czytaj dalej RECENZJA: Duran Duran “Danse Macabre” (2023) (#1445)
Australijska wokalistka Tori Zietsch kilka lat temu postanowiła zacząć wszystko od nowa. Wyrwała się z rąk religijnej sekty, porzuciła ojczyznę na rzecz zamieszkania w Wielkiej Brytanii i postanowiła pisać piosenki o swoim skomplikowanym życiu. Te wydawać zaczęła przed dwoma laty pod pseudonimem Maple Glider. Dziś znowu sprawdzić możemy, co tam u niej słychać.
Czytaj dalej RECENZJA: Maple Glider “I Get Into Trouble” (2023) (#1441)
Nawet osoby tak pobieżnie jak ja zainteresowane polską sceną muzyczną musiały poczuć pod koniec października lekką ekscytację. Na sklepowe półki i serwisy streamingowe trafiły bowiem płyty dwóch artystek, o których już śmiało powiedzieć można, że należą do polskiej czołówki. Wymaga się od nich przez to wiele, a ja wprost nie mogłam doczekać się, by sprawdzić, czy poprzeczka jeszcze bardziej poszybowała w górę.
Czytaj dalej RECENZJA: Daria Zawiałow “Dziewczyna pop” & Kasia Lins “Omen” (2023)
Blisko dekadę temu Marta Markiewicz stanęła do walki o statuetkę dla najlepszego polskiego głosu w programie “The Voice of Poland”. W okolicach finału zrezygnowała z dalszego udziału w show, lecz jej barwna, nieco dziwaczna postać nie została przez widzów zapomniana. Wręcz przeciwnie – singiel “Naucz mnie” królował w rozgłośniach radiowych i uczynił z Sarsy (taki pseudonim przyjęła Marta) jedną z najpopularniejszych artystek w kraju nad Wisłą.
W języku katalońskim krótkie słówko noia oznacza dziewczynę. Taki sceniczny pseudonim wybrała dla siebie pochodząca z Barcelony Gisela Fullà-Silvestre, która od 2016 roku podrzuca nam co jakiś czas nowe piosenki. NOIA jest tym, kim jestem, gdy nikt nie patrzy – mówi nam artystka. Jednocześnie jednak w tytule debiutanckiej płyty umieszcza swoje prawdziwe imię.
Takiego obrotu spraw nie spodziewali się chyba najwięksi, najstarsi fani amerykańskiej formacji The National. Dowodzona przez Matta Berningera kapela od dłuższego czasu koncertuje z materiałem z wydanej na wiosnę tego roku płyty “First Two Pages of Frankenstein” i już chętna jest rozszerzyć setlistę występów o premierowe numery. Te ukazały się pod szyldem “Laugh Track”.
Czytaj dalej RECENZJA: The National “Laugh Track” (2023) (#1432)
