Lata 90. upłynęły Kylie Minogue pod znakiem artystycznych sukcesów (płyty “Kylie Minogue”! “Impossible Princess”!) i niewielkich komercyjnych podrygów. I gdy już wydawało się, że kariera australijskiej gwiazdy dobiega końca, ona wystrzeliła jak proca z utworem “Can’t Get You Out Of My Head”, który szybko stał się jej najbardziej charakterystycznym utworem. A także tym często coverowanym przez innych artystów.
Wkręcający się w myśli gitarowy riff. Pełen obsesji tekst i kontrastujący z nim spokojny Alex Turner. Rewelacyjna porcja indie rockowego grania. Zapowiadający album “AM” singiel “Do I Wanna Know?” przywrócił brytyjską formację Arctic Monkeys na gwiazdorski firmament i miał niemały wpływ na rewelacyjną sprzedaż piątego krążka Małp. W pewnym momencie każdy chciał być Alexem Turnerem.
Były wcześniej kawałki “Everybody” i “Burning Up”, lecz dopiero beztroski singiel “Holiday” uczynił z Madonny światową gwiazdę muzyki pop. Napisana przez Curtisa Hudsona i Lisę Stevens piosenka nie od razu trafiła w ręce artystki. Wcześniej odrzuciły ją dwie wokalistki znane z girlsbandu The Supremes. Musiało być im głupio, gdyż utwór szybko stał się jednym z największych przebojów lat 80.
Nie wiem, co dziś robi Kate Bush, ale faza na muzykę tej jednej z najbarwniejszych postaci brytyjskiego rynku muzycznego wraca do mnie regularnie od lat. Ostatnio coraz częściej rozbrzmiewa u mnie “Running Up That Hill (A Dead With God)” – singiel, w którego sukces mało kto wierzył.
In my house he wrote „his red right hand” opowiada w “Song of Joy” na albumie “Murder Ballads” Nick Cave, wracając na chwilę do poprzedniej płyty i reprezentującej ją piosenki “Red Right Hand” Australijczyk. Nagranie “wprowadziło nam bohatera, o którym tak naprawdę wciąż wiele nie wiemy. Jakie są jego zamiary? Czy jest pozytywną czy negatywną postacią? Odpowiedzi na te pytania zna tylko Cave, ale w jego buty próbowało wejść wielu innych artystów.
Odpowiedź na pytanie “jaka jest twoja ulubiona taneczna piosenka” nie zmienia się u mnie od lat. Ten tytuł nadal mocno dzierży “Vogue” Madonny. Jak zresztą mogłoby być inaczej, skoro ona sama jest tańcem. Flirtująca z disco kompozycja to znakomity utwór traktujący o tym, by wskoczyć na parkiet i przestać zadręczać się czarnymi myślami.
Pewnego dnia w pierwszej połowie lat 60. kompozytor Horace Ott pokłócił się ze swoją żoną. Złość postanowił przerobić na nuty i słowa. Skrzyknął paru znajomych i tak powstał utwór “Don’t Let Me Be Misunderstood”. Niedługo potem piosenka trafiła do Niny Simone, która nagrała ją z myślą o albumie “Broadway-Blues-Ballads”. Dziś kawałek ten bardziej znany jest dzięki przeróbkom blues rockowej formacji The Animals oraz łączącej disco z salsą i flamenco grupy Santa Esmeralda. Przez dekady powstało wiele coverów, ale dziś postanowiłam skupić się na tych, które nagrano w XXI wieku.
