The Weeknd samplujący zespół, o słuchanie którego bym go nie podejrzewała. Sanah ponownie zawstydzająca polonistów. Matt Berninger przekładający na własną muzyczną wrażliwość utwór The Velvet Underground. Celeste w zaskakującym wydaniu. Te i inne piosenki towarzyszyły mi w pierwszym miesiącu 2025 roku.
Wraz z ukazaniem się albumu “CTRL” narodziła się nowa gwiazda na rhythm’and’bluesowej scenie. Solána Imani Rowe, przedstawiająca nam się jako SZA, szybko mogła jednak zgasnąć, gdy przestała otrzymywać wsparcie od swojej wytwórni płytowej. O następcy debiutanckiego krążka mówiła już dawno, lecz dopiero teraz udało jej się doprowadzić ten projekt do końca. Sponad wielkiej wody SZA wysyła do nas sygnał S.O.S., choć to w niebezpieczeństwie są jej rywalki.
W mało których taśmach przedstawiałam wam tyle coverów, co w styczniowych. Tym razem na warsztat wzięte zostały kompozycje m.in. takich sław jak Jahn Lennon i Queens of the Stone Age. Ponadto nagranie od zespołu, który sporo znaczył na przełomie lat 60. i 70.; piosenka artystki r&b, która zyskuje sporą popularność, oraz zaskakująca polska kolaboracja.
W tym roku postanowiłam ograniczyć liczbę albumów, na których premiery czekam, do bezpiecznej i najmocniej wypatrywanej piątki. Jednak krążków, których jestem najzwyczajniej w świecie ciekawa, jest znacznie więcej. Wydaje mi się, że może to być dobry rok. Zamknięci w domach artyści mogli więcej czasu poświęcić na szukanie inspiracji i tworzenie kolejnych dzieł. I naprawdę liczę, że miło nas zaskoczą.
Naprawdę nazywa się Solána Imani Rowe a jej sceniczny pseudonim SZA jest niczym innym jak skrótem od Sovereign Zig-Zag Allah. Krążyła od 2011 roku po obrzeżach show biznesu, by w 2017 roku wydać debiutancki album, który szybko zdobył popularność i uznanie wśród fanów czarnych brzmień. Na naszych oczach wyrosła nowa gwiazda r&b, proponująca jednak coś więcej niż tylko r&b.
